Op reis gaan en daar verslag van doen is één ding. Je hele leven omgooien, de wereld rondreizen en dáár verslag van doen, is een heel ander verhaal. De nieuwe manier van vertellen. Heel de wereld wil op ontdekking. Wat biedt dat voor mogelijkheden voor (reis)merken?

Reisbloggers schrijven over de reizen die ze maken, de plaatsen die ze bezoeken, het voedsel dat ze eten. Ze gaan ergens heen om erover te schrijven. Steeds vaker zie je ook de mensen die het andersom doen. Zij staan op een dag op, besluiten dat hun leven helemaal anders moet en gaan op avontuur. Een avontuur dat vaak zo inspirerend is, dat iedereen er meer van wil weten. Maar ook een avontuur dat door veel merken onopgemerkt blijft, terwijl ze juist ruimhartig worden benoemd in de reisverslagen.

Neem de avonturier serieus

Zo hoor je ineens het verhaal van de man die in London op de fiets stapte en nu al twee jaar onderweg is. Of van het meisje dat de wereld rond ging zeilen nog voordat ze achttien was. Een buitenkans voor het fietsmerk van de jongeman en de maker van de zeilkleding van het zeilmeisje. Ze hoeven het verhaal van deze avonturiers alleen maar te omarmen en te delen. Wel moeten merken daarbij letten op drie essentiële verschillen tussen de reisblogger en de avonturier om die laatste categorie beter te begrijpen:

1. Avonturiers schrijven (in eerste instantie) om te delen, niet om er een leven mee te bekostigen. Ze zullen ads en sponsoring alleen onder specifieke voorwaarden hanteren en meestal een andere vorm van samenwerking willen.
2. Reisbloggers delen een kortstondige indruk, het verhaal van een avonturier kan jaren duren. Je gaat dus een strategische overeenkomst aan door je te koppelen aan een avonturier.
3. De avonturier staat symbool voor een cultuurverschuiving in de maatschappij: je kunt wat je wilt en je kunt het alleen. Dat wat een avonturier zal benoemen of aanraden, is in alle opzichten oprecht en daarmee betrouwbaar voor de lezer.

Deze drie verschillen kunnen ieder op hun eigen manier door merken benaderd worden.

Rob Lutter-sight1

1. Beloon gratis publiciteit
Rob Lutter is een mooi voorbeeld van een avonturier op een epic travel. Zijn Lifecycle Adventure begon toen hij op een dag op de fiets stapte in London met als doel om 30 landen per tweewieler te doorkruisen. Hij deelt wat hij meemaakt, ziet en beleeft via Instagram. Het is voor hem een eigen keuze om Instagram te gebruiken en een hele bewuste.

“Instagram is a beautiful thing. Firstly, socially, we now have windows into peoples lives and windows onto places in the world we may never otherwise see. It allows those who maybe can’t afford to buy tons of camera gear to take the pictures they always dreamed of taking, it allows young and old to have fun with photography, it removes the feeling that you don’t have the skill to take good photos and this is important for the world. Instagram is the future and it’s important for a professional to embrace it.”

Instagram heeft er, zonder er iets voor te doen, een groot aantal fans en gebruikers bij. Dus heeft het merk een speciale user feature post aan hem gewijd. Iets waarvoor hij zijn dank aan alle ruim 54.000 volgers uitsprak. Het belonen van gratis publiciteit is nog waardevoller dan het zelf proberen voor elkaar te krijgen. Dit is een ambassadeur die ervoor kiest om dat te zijn, zonder dat hij er iets voor terug krijgt. Je hoeft hem, als merk, dus ook niks te geven in de vorm van (financiële) middelen. Een beetje aandacht is al genoeg. Kost je niks.

2a. Bevestig waarom een avonturier een voorliefde heeft voor een bepaald merk: GoPro
Lutter fietst voor zichzelf en het avontuur, maar ook om geld op te halen voor gezondheidsprojecten wereldwijd. Donaties daarvan komen ruimschoots binnen, maar ook zelf heeft hij financiële steun nodig. Dit jaar heeft hij een Kickstarter-project opgezet om verder te kunnen. Op zijn lijst stonden onder andere een GoPro-camera en materiaal voor op de fiets. Uiteindelijk zijn het zijn fans geweest die hem daaraan hebben geholpen, terwijl dit een mooie mogelijkheid was voor GoPro om een donatie te doen. Zo’n camera kost ze niks, het geld dat Lutter ermee had bespaard had naar een goed doel kunnen gaan en het was een makkelijke manier geweest om tienduizenden extra mensen te bereiken.

Eerlijk is eerlijk, misschien was Rob Lutter helemaal niet de man die GoPro voor zich zag bij een ambassadeur voor hun merk; hij doet niet aan een extreme sport en maakt weinig levensbedreigende situaties mee. Dit is een afweging die je maakt als merk. Je wilt je verbinden aan iemand voor langere tijd en moet hier ook mogelijkheden in zien. Alleen sponsoring of het weggeven van cadeautjes is vaak niet voldoende.

2b. Aan de avonturier: durf je favoriete merk te benaderen: GoPro
Waar GoPro namelijk wel direct op heeft ingespeeld, was het avontuur van twee jongens uit Noorwegen, die zich (letterlijk) op een verlaten stukje kust nestelden om daar gedurende de winter te gaan surfen. IJskoud, in het donker de golven opzoeken. Ondertussen raapten ze afval dat aan het eind van hun verblijf werd opgehaald door een helikopter. Allemaal vastgelegd met een GoPro en daardoor ruimschoots gepromoot. De jongens zijn op outdoor filmfestivals geweest en geven lezingen over de hele wereld. Alles bij elkaar heeft het avontuur ze zo goed als niks gekost, zijn ze een ervaring rijker en kun je ze inmiddels subtiel een boegbeeld noemen voor GoPro. Geen gekke manier om op avontuur te gaan.

3. Verbind je aan wat leeft bij de massa
Helden kunnen ook alledaagse mensen zijn. Dat hoeven geen atleten, acteurs of andere beroemdheden te zijn. Juist de gewone mens die iets uitzonderlijks doet, kan tegenwoordig rekenen op bewondering en volgers – simpelweg door zijn verhaal te delen.

Buzzfeed heeft een poosje terug wat inspirerende verhalen op een rij gezet. Van mensen die het normale leven achter zich hebben gelaten en op avontuur zijn gegaan. Er is niemand die daar geen eigen blog aan heeft gewijd. Niemand die de wereld niet op de hoogte houdt. Het is niet moeilijk om daar als merk mee in contact te komen. Of het nu gaat om een lezing van een avonturier op jouw congres, om het toesturen van een waardebon om het zoveel-jarig bestaan van een reisblog te vieren of om het schaamteloos promoten van je merk via een sponsorschap. De hele wereld wil op ontdekking. Blijf niet als enige achter.

Experts, hobbyisten of simpelweg een andere niche?

Natuurlijk vraag je je af, zijn de blogs van avonturiers die fulltime reisblogger zijn geworden, echt zo anders dan de fulltime bloggers die reiziger zijn geworden? Zijn de avonturiers eigenlijk niets anders dan een eigen niche in de wereld van reisbloggen? Of beginnen de experts zich, langzaam maar zeker, te onderscheiden van de hobbyisten? En, een belangrijkere vraag als het aan mij ligt, wat wordt over vijf jaar nog het meest gelezen?